On Fri, 24 Sep 2004 15:49:02 -0400, Badger_South wrote:
> One thing that's true is you can't make a race-horse out of a donkey
I'm not sure that's true. There was an article a while back in a Belgian
paper, where a (Belgian) doctor said it *is* possible.
OK, I'm sure I'm not going to translate it now, so here it is:
INTERVIEW. Hormonenspecialist Francis Coucke wil bio-label in sport
,,Epo-plaag is nog lang niet uit wielerpeloton verdwenen''
Gilbert Roox 02/08/2004
Christophe Brandt was de enige renner die in de voorbije Tour op doping
werd betrapt. Maar dat wil allerminst zeggen dat epo uit het peloton
verdwenen is. ,,En als ze groeihormonen opsporen, kunnen ze de
Olympische Spelen beter niet meer organiseren'', zegt de endocrinoloog
Francis Coucke, zelf ex-renner. Coucke pleit voor profrennerij onder
strikt medisch toezicht.
FRANCIS Coucke (41) is endocrinoloog en koerste ooit nog bij de
amateurs. Hij kent dus evenveel van de menselijke hormonenhuishouding
als van het wielrennen. Daarom wordt hij niet goed van de berichten dat
de dopingjagers van de Internationale Wielerunie UCI de strijd met de
epo-plaag in het wielerpeloton aan het winnen zijn. ,,In de Tour werd
niemand betrapt, maar ze gebruikten allemaal'', zegt Coucke. ,,Bij de
start in Luik werd een gemiddelde hematocrietwaarde van 44,8
vastgesteld. Getrainde sporters komen niet eens aan veertig. En hoe
harder je traint, hoe lager het hematocriet. Behalve bij Armstrong en co
blijkbaar.''
De UCI bepaalde vijf jaar gelden een ovengrens van 50 procent op het
volume van rode bloedcellen in het bloed: wie daarboven gaat, moet aan
de kant. ,,Maar die grens ligt veel te hoog'', zegt Coucke. ,,Een
coureur met een hematocriet van 48 rijdt vijftig per uur, terwijl zijn
niet-gedopeerde concurrenten met 38 bijna tien kilometer per uur trager
zijn. Het is alsof je met water tegen superbenzine concurreert, zoals
Van Hooydonck weleer zei. Een klassebak, maar plots kon hij niet meer
volgen. Hij is dus maar gestopt.''
,,Tourwinnaar Greg LeMond doet dezelfde vaststelling. Begin jaren
negentig was hij met zijn zuurstofopnamecapaciteit van 93 ml/kg/min de
beste van het peloton. Nu zou hij daarmee niet eens meer de beste
vijftig halen. Met training bereik je nooit zo'n sprong vooruit. Dat
komt omdat er middelen zijn die van een muilezel een paard maken.''
En het gaat niet alleen om epo. Ook groeihormoon, dat het spiervolume
doet toenemen, is tegenwoordig algemeen verspreid in de sportwereld.
,,Kijk naar al die buitenmaatse kinnebakken in het peloton'', zegt
Coucke. ,,Als ze groeihormoon opsporen, kunnen ze maar beter geen
Olympische Spelen meer organiseren. Maar er bestaat nog altijd geen
erkende test. Terwijl het eigenlijk simpel is: bepaal voor elke sporter
de IGF1-spiegel en sluit de al te grote afwijkingen uit. In het
ziekenhuis doe ik dat elke dag.''
Met groeiende verbijstering volgt hij de evoluties op het dopingfront.
,,Nu zouden ze zelfs al synthetisch hemoglobine gebruiken, een middel
uit de kankergeneeskunde. Nog eens tien procent sneller: zou dat de truc
van Lance Armstrong zijn?'' Als arts kan Coucke niet begrijpen dat een
voormalig kankerpatiënt zo met de eigen gezondheid speelt. ,,Het is
bijna pervers. Groeihormoon is een zeer kankerverwekkende stof. In het
ziekenhuis aarzel ik om het patiënten in zelfs kleine dosissen voor te
schrijven. Want het doet ook gezwellen razendsnel groeien. Ste, je hebt
een poliep in de darmen: voor je het weet zit je met een heus
kankergezwel.''
Epo-gebruik leidt op lange termijn tot hartproblemen en aderverkalking.
Te veel cortisonen tasten het immuunsysteem aan. ,,Maar toch blijven
renners slikken en spuiten. Ze kunnen niet anders, als ze willen blijven
meedingen. Je moet er niet aan denken dat je zoon ooit wielrenner wil
worden. Dit is geen sport meer, maar een aanslag op de gezondheid.''
Francis Coucke pleit resoluut voor de harde sanering. ,,Hoe ging dat
indertijd met de hormonen in ons vlees? Laat ons ook zo'n bio-label
opzetten voor de sport. Alleen 'propere wielrenners' die week na week
getest zijn, zullen nog worden toegelaten tot wedstrijden. Natuurlijk
zal Lance Armstrong dan niet meer zo snel Alpe d'Huez oprijden, maar het
zal net zo goed topsport zijn. Nu kan ik me er, ondanks mijn liefde voor
de wielrennerij, nog nauwelijks toe brengen naar de Tour te kijken: ik
zie alleen rijdende apothekerkasten.''
De technologie voor zo'n bio-label is voorhanden, zegt de endocrinoloog.
,,Net zoals je nu een hematocriet-grenswaarde hebt, kun je ook een
omvattend hormonaal profiel van alle profrenners vastleggen. Dan zie je
bij controle meteen of er geknoeid is. Slikt iemand groeihormoon, dan
duikt de lichaamseigen productie omlaag. Dan kan maar twee dingen
betekenen: of hij heeft kanker, of hij is gedopeerd.''
Maar is zijn plan niet al te utopisch? ,,Het is dat of de strijd tegen
de doping helemaal opgeven'', zegt Coucke. ,,Nu is het toch alleen een
halfslachtig zoethoudertje. De UCI zamelt elk seizoen duizenden bloed-
en urinestalen in, maar ze speurt niet naar de producten waar het echt
om gaat. En dus vindt de UCI ook nauwelijks epo-slikkers in het
wielerpeloton. Alleen zo'n arme jongen als een Christophe Brandt, die
gepakt wordt op, godbetert, methadon. Terwijl dat wellicht nog een
gemanipuleerd staal is. Als het niet zo treurig was, zou het om te
lachen zijn.''
Copyright De Standaard
